18. yy.'da yoğunlaşmaya başlayan Batı etkileri öncesinde, Türkiye'de egemen olan betimleme anlayışıyla gerçekleştirilmiş resim ürünlerinin tümü. Temel özelliği, Batı anlayışın aksine, resim düzleminin iki boyutluluğunu yadsımayışıdır. Geleneksel Türk resmi varlıkları gerçekteki ilişkiler dizgesi içinde resmetmeyi amaçlamaz. Daha açık bir deyişle, bir üçüncü boyut yanılsaması yaratmaya çalışmamış, bir düzlem üzerinde betimlenen her şeyin, ancak iki boyutlu olabileceği gerçeğini kabul etmiştir. Bu nedenledir ki Geleneksel Türk resminde derinlik, perspektif, modle, ışık - gölge gibi teknikler görülmez; resmetme eylemi yüzeyi düzenleme olan temek ereğine indirgenmiştir. Çoğu kez sanıldığı gibi resim sanatının gelişmemiş bir aşaması değil, yalnızca kendi kuralları içinde çalışan bambaşka bir sanatsal anlayışın ürünüdür. Bu anlayış ise sadece Türkiye'ye özgü değildir. Geleneksel Türk resmi onu diğer doğu sanatlarıyla paylaşır.
Yorumlar
Yorum Gönder