Sanat olarak mimarlığı tanımlamaya çalışan çağdaş girişimlerin belki en geçerlisi, onu bir -mekan örgütleme sanatı- olarak nitelendirmektir. Bu yaklaşımın ilk örneğini mimar Auguste Perret'nin tanımının 1920'lerde verdiği söylenebilir.; mimarlık mekanı örgütleme sanatıdır ve onun ifade aracı ise strüktürdür. Bu tanımı Edmund Bacon daha da işleyip geliştirerek şu biçimde sunuyor; mimarlık, içinde yer alan kişide geçmiş ve önceden edinilmiş mekan yaşantılarıyla ilişkili, belirli bir mekan yaşantısı yönelik bir mekan eklemlendirilmesi sanatıdır. Gerçekten de bir yapının mimarlık ürünü olabilmesi için onda belirli bir nitelik, yani bir mekan yaşantısı oluşturma özelliği bulunmalıdır. Bu nitelik aynı zamanda bir mimarlık ürününü bir mühendislik yapısından ayıran temel ölçüttür.
Mekan örgütleme sanatıyla uğraşan kişinin mesleki etkinliklerinin tümü.
Yorumlar
Yorum Gönder