300 ile 750 tarihleri arasında özellikle Batı Akdeniz ve İtalya'da gelişen sanat. Yaklaşık 300 ile 500 yılları arasında, üslupsal açıdan Geç Antik Sanat'tan pek az farklılaşmış olarak, fakat teknik açıdan ondan çok daha zayıf nitelikte ürünler vermiştir. Bu dönemde yeni sayılabilecek tek özelliği Hıristiyanlıklıkla birlikte gelen yeni İkonografidir. Sonraki dönemde Antikite sanatının temel özelliği olan doğaya sadakat duygusu ve gerçekçilik kaygısı Erken Hıristiyan sanatı içerisindeki yerini yavaş yavaş yitirir. Mimarlık açısından ise, bu dönemin geleceğe en önemli katkısı Roma bazilikasının ana hatlarıyla kilise plan şemasının özünü oluşturmaya başlamasıdır.
Yorumlar
Yorum Gönder