Resim düzelemi üzerinde betimlenen gerçekliğin, gerçekte resmin dışında da sürüp giden doğal gerçekliğin bir parçası olduğu izlenimi verecek biçimde kompoze edilmesi. Kapalı kompozisyonun tam karşıtı bir sanatsal davranış biçimidir. Açık kompozisyon, asıl gerçekliğin tüm ögelerini resim düzlemi içine sığdırmayı amaçlamaz. Tersine, böyle bir çabanın olanaksız olduğunu varsayar. Açık kompozisyon doğadaki gerçeklik düzleminin bir kesimini içeren bir çerçeve gibi de düşünülebilir. Rönesans'ın aksine, Barık açık kompozisyonu yeğlenmiştir.
Yorumlar
Yorum Gönder