1970'li yıllarda gelişmeye başlayarak tüm dünyaya yayılan eklektisist bir mimarlık anlayışı. Modern Mimarlık'ın bazı özelliklerine bir antitez olarak belirmiştir. -Biçim işlevi izler- paradigması daha başlangıç yıllarında bile Modern Mimarlık'ın temel ilkesiydi. Post Modernistler ise, sonuçta oluşturdukları mimari biçimler açıdından birbirlerinin ne denli farklılarlaşırlarsa farklılaşsınlar, bu paradigmayı yadsıyışları açısından ortak bir yönelim gösterirler. Post Modern Mimarlık, Modernizmin aksine, biçimleri işlevlerin doğal bir sonucu olarak görmektedir. Modernist görüşe göre, biçimleri yaratan işlevleri zamanla değiştiğinde, biçimlerde onlarla birlikte, ortadan kalkmak zorundadır. Bu bakış açısının doğal sonucu, tarihten biçim aktarmaları yapmayı yadsımaktadır. Oysa, Post Modernizm, mimari biçimleri işlevlerinden bağımsız bir gerçeklikleri olduğunu öne sürmekte, dolayısıyla da, eski üslup ve dönemler görülen bazı biçimleri yani yapılarda uygulamanın hiç de yanlış bir tutum olmadığını savunmaktadır. O halde modernistler için ana amaç olan özgün yaratma, Post Modern mimarlıkta pek bir anlam taşımamaktadır. Her biri kendine özgü bir yolda çalışan Post Modern mimarlar arasında şu adlar sayılabilir; İngiltere'de J. Stirling, ABD'de R. Venturi C. More, İtalya'da A. Rossi, Almanya'da O.M. Ungers, Türkiye'de de bu doğrultuda ürünler veren mimarlar vardır.
Yorumlar
Yorum Gönder